اینکوترمز DDP یا “تحویل به مقصد، با پرداخت حقوق گمرکی” (Delivered Duty Paid) یکی از قواعد اینکوترمز است که در معاملات بین المللی برای تعیین مسئولیت ها و هزینه های طرفین قرارداد به کار می رود. بر اساس این قاعده، فروشنده مسئولیت کامل تحویل کالا به مقصد نهایی خریدار را بر عهده دارد و تمامی هزینه ها و خطرات حمل و نقل، از جمله عوارض گمرکی، مالیات ها و حقوق ورودی مربوط به واردات را متحمل می شود.
در این حالت، فروشنده باید تمام مراحل لازم برای انتقال کالا از کشور مبدأ به کشور مقصد، از جمله انجام تشریفات گمرکی در کشور خریدار، را به عهده بگیرد و کالا را در مقصد مشخص شده توسط خریدار تحویل دهد. استفاده از اینکوترمز DDP به خریدار اطمینان می دهد که تمامی مراحل اداری و مالیاتی مربوط به واردات کالا توسط فروشنده انجام شده و خریدار فقط زمانی مسئولیت را بر عهده می گیرد که کالا به مقصد نهایی برسد.
مسئولیت های فروشنده در DDP چیست؟
در اینکوترمز DDP، فروشنده بیشترین سطح از مسئولیت ها را بر عهده دارد. او موظف است کالا را به مقصد تعیین شده توسط خریدار تحویل دهد و تمامی هزینه های مرتبط با حمل و نقل، ترخیص گمرکی، عوارض واردات و مالیات های مربوط به ورود کالا به کشور مقصد را بپردازد. به عبارت دیگر، فروشنده باید تمام مراحل گمرکی را انجام دهد و ریسک هایی مانند تأخیر در ترخیص کالا یا هزینه های پیش بینی نشده را مدیریت کند.
از آنجا که فروشنده باید قوانین گمرکی و مقررات محلی کشور مقصد را رعایت کند، اینکوترمز DDP ممکن است برای فروشندگان خارجی که با روندهای گمرکی کشور خریدار آشنایی ندارند، چالش برانگیز باشد. هرگونه خطا در فرایند گمرکی یا ناتوانی در انجام صحیح مراحل، می تواند باعث ایجاد هزینه های اضافی و تأخیر در تحویل کالا شود. به همین دلیل، فروشنده باید از تجربه و دانش کافی در امور گمرکی برخوردار باشد یا از خدمات مشاوران و شرکت های حمل و نقل با تجربه بهره بگیرد.
برای اطلاع از استعلام نرخ حمل، با ما در ارتباط باشید.
نقش خریدار در اینکوترمز DDP چیست؟
برخلاف بسیاری از دیگر قواعد اینکوترمز، در DDP نقش خریدار بسیار محدودتر است. خریدار تا زمانی که کالا به مقصد نهایی تعیین شده نرسیده است، هیچ گونه مسئولیت مالی یا حقوقی برای حمل و نقل یا عوارض گمرکی ندارد. او تنها زمانی مسئولیت را بر عهده می گیرد که کالا به صورت کامل تحویل داده شده باشد و تمامی هزینه ها و تشریفات لازم توسط فروشنده پرداخت و انجام شده باشد.
این وضعیت برای خریدار بسیار سودمند است، چرا که نیاز به درگیری مستقیم در مسائل گمرکی و مالیاتی کشور خود ندارد و می تواند کالا را بدون نگرانی از مشکلات ترخیص و هزینه های ناگهانی دریافت کند. با این حال، خریدار ممکن است قیمت تمام شده کالا را بالاتر از دیگر اینکوترمزها بپردازد، زیرا فروشنده تمامی هزینه ها را به قیمت نهایی اضافه خواهد کرد.
بیشتر بخوانید: اینکوترمز FCA
بررسی کامل مزایا و معایب استفاده از DDP
اینکوترمز DDP با توجه به تعهداتی که فروشنده متقبل می شود، برای بسیاری از خریداران به ویژه در معاملات پیچیده و بین المللی جذاب است. مزایای اصلی این روش به شرح زیر هستند:
- تحویل کامل مسئولیت به فروشنده:
خریدار نگرانی از بابت مراحل حمل و نقل و تشریفات گمرکی ندارد و مطمئن است که فروشنده همه ی مسئولیت ها را بر عهده دارد.
- صرفه جویی در زمان:
چون فروشنده تمام مراحل را انجام می دهد، خریدار زمان و انرژی خود را برای انجام تشریفات اداری صرف نمی کند.
- کاهش ریسک برای خریدار:
تمامی هزینه ها و ریسک ها تا لحظه تحویل کالا به مقصد نهایی، به عهده فروشنده است.
اما این روش معایبی نیز دارد که برخی از آنها عبارت اند از:
- پیچیدگی برای فروشنده:
فروشنده باید با قوانین و مقررات گمرکی کشور خریدار آشنا باشد، و عدم آشنایی ممکن است منجر به تأخیر و هزینه های اضافی شود.
- هزینه های پیش بینی نشده:
در برخی موارد ممکن است هزینه هایی مانند مالیات های محلی یا عوارض اضافی در کشور خریدار به فروشنده تحمیل شود که قابل پیش بینی نیست.
- افزایش قیمت کالا:
به دلیل این که فروشنده تمام هزینه ها را متحمل می شود، ممکن است قیمت نهایی کالا برای خریدار بالاتر از دیگر قواعد اینکوترمز باشد.
مقایسه DDP با دیگر اینکوترمز ها (مانند DAP و CIF)؛ چه تفاوتی دارند؟
اینکوترمز DDP از نظر مسئولیت ها و هزینه ها با دیگر قواعد اینکوترمز تفاوت های زیادی دارد. برای مثال، در اینکوترمز DAP (Delivered At Place)، فروشنده کالا را به مقصد مشخص شده تحویل می دهد اما مسئولیت ترخیص گمرکی و پرداخت عوارض واردات بر عهده خریدار است. این در حالی است که در DDP، فروشنده علاوه بر تحویل کالا، تمامی هزینه های مربوط به واردات و تشریفات گمرکی را پرداخت می کند.
اینکوترمز CIF (Cost, Insurance, and Freight) نیز در مقایسه با DDP تفاوت های عمده ای دارد. در CIF، فروشنده مسئولیت حمل و نقل کالا تا بندر کشور مقصد و همچنین بیمه ی کالا را بر عهده دارد، اما خریدار مسئول ترخیص کالا و پرداخت عوارض گمرکی است. در حالی که در DDP، فروشنده همه مراحل تا تحویل کالا در مقصد نهایی را بر عهده دارد و این تفاوت ها در هزینه ها و ریسک های هر کدام مشهود است.
سخن پایانی
اینکوترمز DDP یکی از کامل ترین و جامع ترین قواعد حمل و نقل بین المللی است که مسئولیت تحویل کالا به مقصد نهایی را به طور کامل بر عهده فروشنده می گذارد. در این روش، فروشنده موظف به پرداخت تمامی هزینه های مرتبط با حمل و نقل، بیمه، و ترخیص گمرکی است، که از یک سو برای خریدار مزیتی بزرگ به شمار می رود، اما از سوی دیگر پیچیدگی هایی برای فروشنده ایجاد می کند.
سوالات متداول
استفاده از اینکوترمز DDP برای کالاهایی که نیاز به مراحل گمرکی پیچیده یا نظارت های خاص دارند، ممکن است ریسک های بیشتری را برای فروشنده به همراه داشته باشد.
در اینکوترمز DDP، فروشنده مسئول پرداخت تمامی هزینه های حمل و نقل، بیمه، ترخیص کالا، عوارض واردات و مالیات های مربوط به واردات کالا به کشور خریدار است.
اگر فروشنده با مقررات و رویه های گمرکی کشور خریدار آشنایی کافی نداشته باشد، استفاده از اینکوترمز DDP ممکن است منجر به مشکلات جدی مانند تأخیر در ترخیص کالا و هزینه های پیش بینی نشده شود. در چنین شرایطی بهتر است از اینکوترمزهایی مانند DAP یا CIF که مسئولیت های گمرکی بیشتری بر عهده خریدار می گذارند، استفاده شود.
آخرین دیدگاه‌ها